In oktober 1995 waren er al heel wat uurtjes in het schoorsteenkanaal gaan zitten, want dat moest klaar anders konden we er geen houtkachel op aansluiten. Afijn gat in het plafond open gemaakt en jawel hoor “de bouwfouten” zaten weer eens in de weg. Namelijk twee stukken betonijzer die dwars over door het gat staken,  in een niet “rond” gat met een recht stuk beton erin dat uitgehakt moest worden.

Nadat het ijzer was weggezaagd en een grote puinhoop in de woonkamer was ontstaan, konden we de nisbus plaatsen waar de kachelpijp in ging. Ook hebben we met een Stoomleiding-flens aan een touw het schoorsteenkanaal ontdaan van cement-loop(ontstaat tijdens slordig opmetselen alweer bij de bouw), om weerstand tijdens het stoken te voorkomen. Dit was een heidens karwei, een paar dagen als zwarte piet op het dak zitten, en toch nog perfect gelukt. De buren vonden het maar raar, zolang schoorsteenvegen.

Kort daarop hebben we een bezoek gebracht aan een kachelwinkel in het Brabantse Erp. De eigenaar was bereid mijn vrouw en mij het een en ander uit te leggen hoe je zo’n houtkachel moet stoken, het zag er allemaal goed uit met een mooi vuurtje en een paar houtblokken en we hebben de aankoop gedaan.  Een paar weken later werd de haard geplaatst en we gingen aan het stoken met droog hout. Dit moest toch een fluitje van een cent zijn, dus niet!

Frank, perfectionist zijnde, die zijn oorsprong heeft als scheepswerktuigkundige (wilde vaart, met de nodige verbranding technische ervaring) ging aan de slag met het hout stoken en vond het vuurtje dat werd gemaakt maar armoedig, dat kon anders, althans dat gevoel had ik. Ervaring met hout stoken had ik weinig. Vroeger moest ik als oudste zoon van de 5 kinderen elke dag (tijdens de kolen-stookperiode in 1945 tot 1965) zorgen voor aanmaakhout voor moeders “THEBO” kolen-keukenkachel. Dus dat heb ik wel geleerd en alle vingers zitten er nog aan.

In 2005 heb ik hobbymatig een 1e rooster gemaakt dat verstelbaar moest zijn i.v.m. de verschillende lengtes van houtblokken die we toen hadden. Het hout lag al omhoog dus de verbranding van de blokken was ook beter zonder rookverschijnselen, ook de brandstrippen konden toen nog los worden verplaatst. Zie schema.

Het 2e rooster heb ik een jaar later gemaakt. Dit was een gelaste versie van de eerste, zonder de sleuven voor verstelbaarheid en met nokken aan het eind om te voorkomen dat de blokken eraf rolden.  Het 3e en het meest overeenkomend met de huidige is ontstaan zoals volgt;

Op een avond in november 2008 kregen we vrienden op visite, beide rasechte ondernemers. Een persoon ervan die al jaren hout stookt, maakte de opmerking: “wauw!, wat een mooi vuur heb jij in jouw houtkachel. Wat zit daarin wat dat vuur zo mooi laat branden met die heldere ruit, dat heb ik nooit. Ik zei: Oh das m’n hobby!, ik ben bezig de verbranding te verbeteren met een rooster. Hij zei : “daar moet je de markt mee op. Dit is echt een gat in de markt, en kun je er voor mij ook één maken”. Ik zei: “ dat lijkt me leuk, dat ga ik voor je maken”. Wat later heb ik hem er één gegeven.

Na dit avondje, ben ik het 3e type kachelrooster gaan ontwerpen en heb ik er 60 met de hand gemaakt. Pff!!, dat was een heel werk! Dat hebben nu uitbesteed. In mei 2011 hebben we vanuit deze hobby het bedrijf Winox opgezet. (Wilbrink en Inox-metaal vandaar!) met Frank, en zoon Kris (financiën) en zoon Mark. (Ict’er)  De zeer goede resultaten in verschillende houtkachels bij het testen bij SGS met het 3e rooster heeft ons doen besluiten deze roosters via een webshop te verkopen. En die bovenstaande vriend stookt nog steeds met veel plezier hout in zijn houtkachel op het kachelrooster, en bestelde er later nog één voor z’n tweede huis.

We hebben in het begin in 2011 ook fouten gemaakt door het verkeerde materiaal te kiezen. Dat hebben we geweten. We hebben nadat een aantal roosters terugkwam (met een kromme middenstrip) ondanks goede verbrandingsresultaten van klanten, de roosters aangepast.  Het materiaalonderzoek is verder uitgediept en toegepast op de roosters met duurzaamheidstesten die nu aanmerkelijk beter zijn. Bovendien zijn een aantal wijzigingen aangebracht ter versteviging van de brandstrippen van alle roosters. In 2013 waren de problemen met het 3e rooster  opgelost, en we verkopen nu de 4e generatie tot volle tevredenheid aan klanten die een metamorfose meemaken in hun houthaard.

We wilden ook informatie geven aan klanten door aansteekmethodes te testen en te laten zien hoe het stoken werkt op een kachelrooster. En uit te leggen hoe hout stoken in elkaar zit, van houtopslag  tot plaatjes minerale as. Ja, veel van dit soort onderwerpen hebben we zelf uitgezocht en uitgediept. De meeste haardwinkels en fabrikanten vertellen daar namelijk niet veel over. U hoeft dus helemaal niet naar een haardwinkel-haardfabrikant voor deze informatie. Dat vertellen we u  gewoon op deze website.